Wie leest er nog echt is de kop bij een artikel door Piet Gerbrandy in de Groene Amsterdammer, over Poëzie lezen, hoe doe je dat. Gerbrandy prikkelt mij altijd weer.
met ogen die zo ogen zijn dat al verbleekte krantenartikel steeds die ogen ogen ogen
.b.l.i.j.v.e.n.
o g e n ben ik wolf ben
ik ogen
de dag heeft zon
afgeschermd
door dichte luxaflex
stel ik mij
voor
dat het midden in een zomer is
op de middag door de week
waar het
stil is buiten
omdat het
zindert
o g e n ben ik wolf ben
ik ogen
staren mij aan
vanaf
de muur
zo doordringend blijven zij
mij aankijken elke dag
duik ik opnieuw
word ik één met die
ogen
ben ik wolf ben
ik ogen
gedicht©mtHg.HoogHwinkel_2016:
Opm.: "..... gedichten regel per regel zin na zin betekenis.....onlogische verbanden met elkaar verbinden....."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten